कविता - छिन्न -विछीन्न

दिल्लीत एका मुलीवर झालेला अत्याचार हा माणुसकीला काळिमा फासणारा आहे.
अपराध्यांना देहदंड हेच शासन व्हावयास हवे.
----------------------------------------

मिळाले देशास ते
मला ना स्वातंत्र्य ते
जगताना रोज मी
क्षणक्षण झुरते मरते

अनेक वासनांना
मी सापडे एकटी
संस्कार अन माणुसकी
पायी गिधाडे तुडविती
www.saarthbodh.com
इथे माणसांच्या झुंडी
हे ना विश्व माझे
माणसातल्या श्वापदांनी
लुटले सर्वस्व माझे

इथेच होता श्रीहरी
सहस्त्र सोळांचा कैवारी
त्याच्या भूमीत त्यास
व्यथा माझी हिणवणारी  


नासविला ना देह नुसता
उसविला आत्मा तयांनी
वाटे इथे क्रूरकर्मास
भय ना उरे मुळी

© www.saarthbodh.com

Comments

Post a Comment