जागरण - कर्ममार्गी

नुकतीच मला एक माहिती मिळाली, ज्यात काही महिला; ज्या स्वत: अपंग आहेत त्यांनी जिद्दीने स्वत:च्या अपंगत्वावर मात करून, इतर अपंग व्यक्तींना मदतीचा हात पुढे केला आहे, खरेच हे एक मोठे काम आहे, अशा देवदूतांना माझा नमस्कार,

परमेश्वराने मनुष्याला जन्मापासूनच इतर प्राण्यांपेक्षा एक वेगळी देणगी म्हणजे ज्ञान आत्मसात करण्याची ताकद दिली,  वाचा दिली, खरेच ईश्वराचा मनुष्य निर्मितीमागे काही तरी हेतू असावा. काय वाटते आपल्याला? कि मनुष्य इतर प्रण्यांहून कणभर श्रेष्ठ असून त्याचा काही उपयोग करतो का? मनुष्य ईश्वर निर्मित या सृष्टीसाठी काही मदत करतोय का? इतर प्राणी, पक्षी, नैसर्गिक स्त्रोत यासाठी काही कार्य करतोय का...बरेचसे उत्तर नाही असेच आहे. असा हा मनुष्य, इतर प्राणी सोडाच; इतर मनुष्य वर्गासाठी देखील फार काही करतो असे सर्रास चित्र दिसत नाही. आपण समाजात पाहतो, काही लोक हे अपंग असतात त्यांच्या शरीरात काही व्यंग असते. तरी त्यांची जिद्द वाखाणण्यासारखी असते. कुणी चित्रकार होतो, कुणी गायक होतो, कुणी स्वत:चा छोटा मोठा उद्योग किंवा  जमेल तशी नोकरी करतो. पण स्वत: अपंग असूनही त्यावर मात करून, फक्त स्वत: नेहमीचे जीवन जगण्यापेक्षा, आपल्यासारखेच जे इतर अपंग आहेत त्यांना मदत करण्याचा हेतू घेऊन काही व्यक्ती काम करीत असतात, मला वाटते हे त्या ईश्वराने दिलेल्या देणगीस्वरूप मनुष्य जन्माचे सार्थकच आहे. 

अश्या आव्हानात्मक परिस्थितीतून बाहेर येउन दुसऱ्याला मदत करणे म्हणजेच माणुसकी जिवंत ठेवून हे महान कार्य सतत पुढे चालू ठेवणे हे एक मोठे सत्कार्यच आहे. या अशा जिद्दी माता- भगिनींना मी आदरपूर्वक नमस्कार करतो.