कविता:- न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो एक क्षण निसटला

Poem Published in Antaraal E-magazine.
Link:- http://antaraal.com/e107_v0617/content.php?content.2558
---------------------------------------------------------------------------
सूर लागला माझा तेंव्हा; लयीला नेमका हरपला

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो एक क्षण निसटला

नजरेत माझ्या दृष्टी येता; सृष्टी ओळखाया चुकला

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

ताल मिळाला जेंव्हा आयुष्याचा; तोल नेमका हरपला

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

शब्द सुचले जेंव्हा काही; नाद ऐसा हरपला

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

शक्ती येता पायामध्ये; वाट नेमकी विसरला

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

अपयश येता अंगाशी; नवी झेप घ्याया विसरला 

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

संधी येता दाराशी ती; नेमकी ओळखाया चुकला     

न जाणे कोणी; कसा हातचा; तो हि एक क्षण निसटला

असेच किती तरी अमूल्य  क्षण; पकडाया मी विसरला

आता मात्र हर एक चूक; सुधाराय न विसरला

असे काय झाले आयुष्य बदलले; फरक एवढा का पडला

उत्तर एकची मला माझा; गुरु खास जो भेटला.  

अपयश अन्   नाउमेदीचे; डोंगर झाले चीतपटाला

गुरु भेटता सुरुवात झाली; नव्या विजयी पर्वाला

© सचिन पुरुषोत्तम कुलकर्णी

sachin.kulkarni78@gmail.com